حوزه نیوز در ایام بهار قرآن بخشی از توصیههای عارف کامل مرحوم آیتالله جوادآقا ملکی تبریزی در خصوص چگونه قرآن خواندن را تقدیم میکند.
درك حقيقت قرآن ملازم با شناخت عظمت آن و شناخت عظمت آن ملازم با درك عظمت گوينده آن است ؛ بنابراين كسى كه آن را بدينگونه شناخت، بايد هنگام تلاوت حضور قلب داشته و سعى كند با تدبر منظور سخن را بفهمد.
از اميرالمؤ منين (عليه السلام ) روايت شده است كه فرمودند: اسرارى كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) با من در ميان مى گذاشت از مردم نمى پوشاندم و فقط در جايى آن را كتمان مى كردم كه كسى كه توان فهم كتاب خدا را داشته باشد نمى يافتم .
نمونه اى از تدبر و فهميدن قرآن
وقتى انسان در سوره واقعه مى خواند ((افراءيتم الماء الذى تشربون ؛ آيا آبى را كه مى آشاميد، ديدند؟)) فرد قاری مىتواند فكر خود را محدود به مزه آب نكند و درباره مطالب مختلفى پيرامون آن بينديشد. از جمله درباره بوجود آمدن تمام اشيا از آن بينديشد. مثلا فكر كند كه آب چگونه در اشكال گوناگون دانه ، گياه ، حيوان و انسان يافت مىشود.
يكى ديگر از چيزهايى كه براى فهم قرآن مفيد است ، انديشيدن درباره مجازات و حدود و تعزيراتى است كه براى گناهان وضع شده؛ مثلا بريدن دست بخاطر دزديدن ربع دينار كه يكى از احكام الهى است.
انديشيدن درباره اعمال و مجازات امتهايى است كه نابود شده اند؛ نيز از جمله تدبر در معانی و مفاهیم قرآن است.
موانع فهم قرآن
كسى كه مى خواهد قرآن را بفهمد موانع فهم را از بين ببرد و الا آنگونه كه بايد، نمى تواند از قرآن استفاده كند و حتى گاهى به عوض سود، زيان مى بيند. موانعى از قبيل:
صفات و اخلاق رذيله سبب مى شود، قلب نتواند معانى قرآن را بفهمد، چنانچه مفاد بعضى از آيات نيز همين است
تقيد به اداى دقيق حروف از مخارج آن و رعايت دقيق قواعد تجويد. نیز از تدبر در آيه جلوگيرى كرده و مانع فهميدن قرآن مى شود.
منبع: المراقبات آیتالله جوادآقا ملکی تبریزی